fariza

terziliğe hevesim çocuk yaşlarda başladı
ve bitti
İdris ne güzel bir isim
ben yoktum, annem ördü beni
bak ellerim laik bir kesim

bazı gözyaşı bazı gülsuyu
avucumla açmışım tanrıya
bir kadavrayla fotoğraf çektirebilmenin
mutluluğu içi içine sığmıyor
dışından fal okuyorsun
doktorlar röntgen
ve herşeyin yakınken sonu
bir adım daha yaklaşmış oluyoruz

tebessümle yanyana geliyor imza
bildiğim ne kadar doğru varsa
putumu balçıkla sıvadım
hibe ettim bankaya

öksürerek avuçlarında
cebindeki mendillere kan biriktiriyorsun
biliyorum, borcu kan ödeyebilir
hamdüsenaları bir yana bırakırsak
tam teşekkürlü hastaneler sana ne verebilir

ellerimde şifa yok dokunduğum dal kurur zaten
göbeği kesilmemiş bir çocuğa
yüzü kireçlenmiş, elleri gerici
dudağını ileri iterek yanağını geri çekti
sus işareti
bir hemşiranım etti
üç günlük devlet kurum kuruş ve kuruluşlarına
küskünlüğüm bu yüzden

ne zor kadınlar için ölüm
hele ki ölmemek için canlarını verirken
sıralanmış birçok söz köprüden geçiyor
ölüm en çok bir şiir içinde
bir şiir için de ölüm afili duruyor