10 Eylül 2013 Salı

gelmeyen günün yası

                                                                                         -esma'ya
buraya bunca acıyı kim bıraktı
yaşamadı demesinler diye yaşadım
hep bir kandırılmışlık hissi
hep bir başa dönememe endişesi
dayanamadım yüzümü döküp geldim
şarkı da özledim şavkı da
parfüm yağıyordu şehirlerime
anlatırım, atalarım yaşlanmadı eskidi

yıllarca beslendiğim dut yaprağı
öpülmüş nice parmaklar havada
rüzgar huzur getirir ağır aksak gece
zuhur eden cüzdanımda hurma çekirdeği
ve canımdan can esma'nın sabıka kaydı
hayatın topuğumuzu vurduğundandır belki

hayat ki ne zaman koştur koştur
bir çocuğun gözünde dünya
yeterince büyümüş il olunmuştur
bana ekmeğimi ver rab
düşen şu mısrayı yerden kaldır
yazı varsa ki alnımdadır
gönlündekini nasıralı ellerime yazdır

bana gönül koy, medet
beni huzurundan kov, medet
beni yerden yere vur, medet
beni olmazlara sür, medet
semerkand adeviyye ahlat
rab bana çemberimi tamamlat

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder